ترکیه
بازار قراضه ترکیه در سپتامبر ۲۰۲۵ با نوساناتی همراه بود. از ۲۹ اوت تا ۲۵ سپتامبر قیمت‌ها ۲.۲ درصد افت کرده و به ۳۳۶.۳ دلار به ازای هر تن CFR رسید. در نیمه نخست ماه، کاهش فروش میلگرد، فضای سیاسی بی‌ثبات و انتظار کاهش نرخ بهره، فشار زیادی بر تأمین‌کنندگان قراضه وارد کرد و قیمت‌ها در محدوده ۳۲۶ تا ۳۳۵ دلار معامله شدند. با این حال، نیمه دوم ماه شاهد بهبود غیرمنتظره‌ای بود که ناشی از افزایش تقاضای مصر پس از وضع عوارض وارداتی بر بیلت، بازنگری قوانین پردازش داخلی ترکیه و سختگیری بیشتر تأمین‌کنندگان اروپایی بود. با وجود این، برای اکتبر پیش‌بینی می‌شود قیمت‌ها در محدوده فعلی تثبیت شوند و نوساناتی در بازه ۵ تا ۱۰ دلار بسته به تقاضای میلگرد و شرایط بازار چین داشته باشند.

اتحادیه اروپا
در سپتامبر بازار قراضه اتحادیه اروپا عمدتاً روند کاهشی داشت. در ایتالیا قیمت E3 حدود ۶.۳ درصد افت کرده و به ۲۹۵ یورو در هر تن رسید و در آلمان نیز با کاهش ۲.۶ درصدی به ۲۸۰ یورو تنزل یافت. بازگشت کارخانه‌ها از تعطیلات تابستانی با موجودی کافی، عرضه بیش از حد در فرانسه و آلمان و تقاضای ضعیف برای محصولات طویل و بیلت‌ها، فشار مضاعفی بر بازار وارد کرد. کاهش واردات ترکیه و موجودی بالای محصولات نهایی در اروپا این شرایط را تشدید کرد. پیش‌بینی می‌شود قیمت‌ها در یک بازه نزولی نوسان داشته باشند اما افت شدید محتمل نیست، زیرا برخی فروشندگان عرضه را محدود کرده‌اند.

ایالات متحده آمریکا
بازار قراضه آمریکا برای سومین ماه متوالی نزولی بود. بین ۲۹ اوت تا ۲۵ سپتامبر قیمت‌ها ۳.۹ درصد افت کرده و به ۲۹۵ دلار FOB رسید. ضعف تقاضا برای کویل گرم و محصولات تخت عامل اصلی این کاهش بود. صادرات نیز حمایت چندانی از بازار نکرد؛ تایوان خرید خود را کاهش داد و ترکیه هم به دلیل فروش ضعیف فولاد تقاضای محدودی داشت. واردات قراضه کانادایی به آمریکا فشار بیشتری ایجاد کرد. انتظار می‌رود قیمت‌ها در اکتبر ۱۰ تا ۲۰ دلار دیگر افت کنند، هرچند برخی گریدها به دلیل محدودیت عرضه مقاوم‌تر خواهند بود.

چین
در سپتامبر، بازار قراضه چین روندی متناقض داشت. قیمت داخلی ۰.۹ درصد افزایش یافت و به ۳۲۴.۳ دلار در هر تن رسید، در حالی که واردات ۰.۷ درصد کاهش داشت و به ۳۳۲.۵ دلار CFR رسید. در نیمه نخست ماه، تقاضای ضعیف فولاد و سود پایین تولیدکنندگان فشار نزولی ایجاد کرد، اما در نیمه دوم به دلیل کاهش عرضه، قیمت داخلی بهبود یافت. با این حال، واردات به دلیل گران‌تر بودن نسبت به منابع داخلی جذابیتی نداشت. پیش‌بینی می‌شود قیمت داخلی نزدیک به سطح فعلی بماند، اما بدون رشد تقاضای فولاد، افزایش چشمگیری رخ ندهد. واردات نیز تحت فشار خواهد ماند مگر آنکه قیمت‌ها رقابتی‌تر شوند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *