قیمت میلگرد در بازار ایران با کاهش قابل توجهی به زیر سطح ۲۷ هزار تومان در هر کیلوگرم رسید. این کاهش قیمت در حالی رخ می‌دهد که بازار آهن و فولاد کشور همچنان تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد.
کلیه بازارهای مالی و کالایی در روز اول پاییز روند تقریبا آرامی داشتند و ثبات نسبی و کاهش جزئی قیمت مقاطع طویل و مقاطع تخت در بازار آهن مشهود بود؛ به عبارتی قیمت روز میلگرد و تیرآهن و قیمت انواع پروفیل در غالب مبادی فروش عقب‌نشینی داشت. قیمت دلار نیز در همان کانال ۵۹ هزار تومان با نوسانات جزئی همراه بود.
براساس گزارش‌ها قیمت هر شاخه تیرآهن روز گذشته در برخی مبادی فروش بین ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومان کاهش داشت، قیمت تیرآهن ۱۴ تا ۱۸ ذوب آهن اصفهان نیز در هر کیلو ۳۰ تا ۳۱ هزار تومان برآورد شد.
قیمت روز پروفیل ساختمانی، قیمت پروفیل سبک، پروفیل صنعتی و سایر پروفیل‌ها نیز با کاهش ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومانی عرضه شدند، به طوری که قیمت قوطی پروفیل ۲ میل ورق مبارکه در محدوده ۳۶.۲۰۰ تا ۳۶.۸۰۰ تومان اعلام شد.
کاهش تدریجی قیمت میلگرد و آهن
قیمت میلگرد آجدار نیز در غالب مبادی فروش با کاهش ۲۰۰ تا ۴۰۰ تومانی همراه بود و در برخی کارخانه‌ها هم ثابت اعلام شد، به طوری که کف قیمت میلگرد در بازار در محدوده ۲۶.۸۰۰ تا ۲۷.۲۰۰ تومان قرار گرفت. در واقع کف قیمت میلگرد که تا هفته گذشته در کانال ۲۷ هزار تومان گزارش می‌شد روز گذشته وارد کانال ۲۶ هزار تومان شد، به عنوان نمونه قیمت میلگرد ابرکوه ۲۶.۵۰۰ تومان اعلام شد.
همانطور که از قیمت آهن آلات برمی‌آید اوضاع بازار نسبتا آرام است و به عبارتی توپ در زمین تقاضا است. گویا در حال حاضر بازار به اخبار سیاسی و تنش‌های نظامی(بین ایران و اسرائیل) واکنش چندانی نشان نمی‌دهد؛ از همین رو به عقیده برخی کارشناسان زمان مناسبی برای خرید آهن است؛ اما از طرفی دیگر به دلیل عدم نقدینگی و رکود ساخت و ساز شاهد قفل شدن معاملات هستیم.
گزارش‌ها از معاملات بورس کالای روز گذشته حاکی از عرضه ۲۴۲ هزار تنی آهن اسفنجی است که حدود ۵۷.۳ درصد از آن به فروش رسید. طبق آمار قیمت این محصول در مقایسه با آخرین عرضه ۱.۲ درصد افزایش داشت و نسبت تقاضا به حجم عرضه نیز با افزایش ۰.۸ درصدی همراه بود.
امروز نیز حدود ۲۱۸ هزار و ۱۸۳ تن شمش بلوم در بورس کالا عرضه می‌شود که هر کیلو از آن با احتساب ارزش افزوده ۲۴ هزار و ۱۶۵ تومان قیمتگذاری شده است. قیمت شمش بلوم نیز در مقایسه با هفته گذشته حدود ۳۰ تومان کاهش داشته است.
همچنین حدود ۲ هزار تن ورق رنگی عرضه می‌شود که قیمت پایه آن ۴۵ هزار و ۵۷۵ توامن تعیین شده، ۲ هزار تن هم ورق سرد B با قیمت ۳۵ هزار و ۸۴۹ توامن عرضه می‌شود که کاهش ۵۰ درصدی داشته است. علاوه‌بر این ورق گالوانیزه G هم با قیمت۴۲ هزار و ۳۷۰ تومان حدود ۲ تن عرضه می‌شود. در نهایت حجم عرضه آهن اسفنجی بریکت هم ۴۴ هزار تن اعلام شده که قیمت هر کیلو از آن ۱۲ هزار و ۴۶۳ توامن در نظر گرفته شده است.
مشکل مازاد تولید، چالش صنعت فولاد ایران
صنعت فولاد ایران با چالش جدی مازاد بر ظرفیت تولید مواجه است. این موضوع، به گفته مهران محجوب نژاد، مشاور طرح جامع فولاد کشور، اولین ضربه را به این صنعت وارد کرده است. این مازاد تولید، ضرورت افزایش صادرات و شناسایی بازارهای جدید را دوچندان کرده است.
محجوب نژاد برای مقابله با این چالش، تقویت صادرات را به عنوان یک راهکار اساسی مطرح کرده است. به عقیده وی صادرات پایدار نیازمند رفع موانعی همچون قوانین پیچیده صادراتی، عوارض صادراتی و محدودیت‌های ارزی است.
به گفته وی، در سیاستگذاری‌های اخیر، تاکید بر صادرات محصولات نهایی با ارزش افزوده بالا به جای مواد اولیه مانند سنگ آهن و کنسانتره بوده است. این رویکرد با هدف ایجاد ارزش افزوده بیشتر در داخل کشور و کاهش وابستگی به صادرات مواد خام گرفته شده است.
چالش‌های صادرات محصولات فولادی
با وجود تلاش‌ها برای افزایش صادرات، صنعت فولاد ایران با مشکلاتی مانند کاهش صادرات در سه ماه گذشته به دلیل محدودیت‌های حاصل از بازگشت ارز مواجه است که این امر نشان‌دهنده تأثیر چالش‌های کشور بر امر صادرات فولاد است.
محجوب نژاد همچنین افزود، برای افزایش مصرف داخلی و کاهش وابستگی به صادرات، سرمایه‌گذاری در صنایع پایین‌دستی مانند ساختمان، خودرو، زیرساخت و ریل بسیار حائز اهمیت است. این سرمایه‌گذاری‌ها به افزایش تقاضا برای محصولات فولادی و ایجاد اشتغال کمک خواهد کرد.
اهمیت برندسازی و رقابت در بازارهای جهانی
صادرات محصولات فولادی با ارزش افزوده بالا نیازمند برندسازی قوی و رقابت با تولیدکنندگان بزرگ جهانی است. لازمه دستیابی به این هدف، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، بهبود کیفیت محصولات و ایجاد شبکه‌های توزیع قوی در بازارهای هدف است.
با این اوصاف صنعت فولاد ایران با چالش‌های جدی مانند مازاد بر ظرفیت تولید و محدودیت‌های صادراتی مواجه است. برای رفع این چالش‌ها، باید بر افزایش صادرات محصولات با ارزش افزوده بالا، سرمایه‌گذاری در صنایع پایین‌دستی و بهبود محیط کسب و کار تمرکز شود. همچنین، ایجاد هلدینگ‌های بزرگ و تقویت همکاری با صنایع پایین‌دستی می‌تواند به بهبود وضعیت صنعت فولاد کمک کند.
